◾️بند اول
برای یاریِ تو دو قهرمان آوردم
اگر چه ناقابلند از دل و جان آوردم
عون و محمّد هر دو فدای تارِ مویت
برای کربلایت من ارمغان آوردم
این دو گلام فدای تو
فدای کربلای تو
اگه کمه من و ببخش
این نذرِ من ادای تو
آه! این هر دو قرصِ ماه، آه باشد به تو پناه
وای از شرحِ روضه ی، وای، گودال و قتلگاه
◾️بند دوم
فدای عباسِ تو فدای اکبرِ تو
بشه بلا گردونت گلای خواهرِ تو
نمیتونم ببینم تو آغوشت تشنه لب_
که از تیرِ سه شعبه پرپر شه اصغرِ تو
ای نازنین برادرم
ای سایه ی روی سرم
این غربت و این بی کسی ت_
آتیش زده بر جگرم
وای،شد صحنه ی نبرد،وای زینب ز آه و درد
وای، میدان روانه کرد، آه! آن هر دو شیرِ مرد
◾️بند سوم
با دستِ خود میپوشم کفن به اندامشان
تا با خونِ گلوشون شیرین بشه کامشان
دو سروِ نوجوانم بزار سپاهت باشن
توو کربلا جاویدان بمونه تا نامشان
این دردِ جانِ خواهره
دورِ تو کوهِ لشکره
الهی که من نبینم_
برادرم بی یاوره
آه! مظلوم برادرم، آه ای سایه ی سرم
آه! دادم به راهِ تو، آه این دو دلاورم
◾️بند دوم
دلم میخوادکه من هم یه سهمی داشته باشم
خودم با لاله هایم به پای تو فدا شم
تو رو به جونِ مادر نذرِ من و کن قبول
میخوام همه مون بشیم فداییِ داداشم
تو صحنه های کربلا
اسارتِ شامِ بلا
زینب کجا بزمِ شراب
آهَ از سر و تشتِ طلا
آه! وای از تیغِ شرر،آه! وای از داغِ پسر
آه! زینب ز غم بریز،آه! خاکِ عزا به سر
- سه شنبه
- 11
- مرداد
- 1401
- ساعت
- 11:3
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
هستی محرابی
ارسال دیدگاه