◾️بند اول
یه کاروانِ عاشق تا کربلا رسیده
به جان شمیمِ عطرِ سعی و صفا دمیده
شش ماهه وُ سه ساله آغوشِ عمّه در غم
صدای ناله شون، تا عرشِ خدا پیچیده
کنارِ شطِ علقمه
به زیرِ لب به زمزمه
به آه و بغضِ آتشین_
همه میگن یا فاطمه(س)
آه! جانم حسین حسین، ای امّیدِ زینبین
آه روضه بخوان توبا،وای صدآه وشوروشین
◾️بند دوم
حسین میگه عباسم، اینجا قرارِ ما هست
که بوی تربتش بر جانم چه آشَنا هست
من از پدر شنیدم آروم تو گوشم میگفت_
حسینِ من مقتلت تو دشتِ کربلا هست
اینجا زمینِ کربلاست
دارالقرارِ انبیاست
این راه و این فرمانِ حق_
بِسمِ الله هر که با خداست
وای عباسِ ماه منیر، وای آمد به مثلِ شیر
وای در نزدِ شاهِ دین، گفت جانم فدات امیر
◾️بند سوم
حالا دیگه وقتشه خیمه رو بر پا کنیم
وصیتِ جَدَّم و، مو به مو اجرا کنیم
اگر چه کشته میشیم به زیرِ تیغِ دشمن_
ولی دینش رو باید دوباره احیا کنیم
با کمترین سپاهِ ما
پاینده باشد راهِ ما
یه روزی قبلگاه میشه_
گودال و قتلگاهِ ما
وای ارض و سما همه،وای در شور و همهمه
آه! خون بارَد از غمِ ، وای گل های فاطمه
آرامِ جانِ من حسین(ع)
روح و روانِ من حسین(ع)
هر لحظه لحظه نامِ تو_
وردِ زبانِ من حسین(ع)
- سه شنبه
- 11
- مرداد
- 1401
- ساعت
- 12:20
- نوشته شده توسط
- feiz
- شاعر:
-
هستی محرابی
ارسال دیدگاه