زمزمه ونوحه شهادت عبدا.. ابن الحسن
خدایا خدایا، عمویم بی معین است2
نگاهش سوی خیمه، نشسته بر زمین است، نشسته بر زمین است
رهایم کن روم عمه به میدان
چوقاسم من کنم یاری عمو جان
عموجان عمو جانم عمو جان2
__________________________
عمو مانده تنها، به دورش خیل کافر
شهیدان را بخواند، شه بی یار ولشگر، شه بی یار ولشگر
رهایم کن دگر طاقت ندارم
نما سوی عمویم، رهسپارم
عمو جانم، عمو جانم....
__________________________
عموجان عمو جان، ببین عبدالله آمد
ببین سرباز کوچک، بسویت ای شه آمد، بسویت ای شه آمد
سپر باشم میان تو ودشمن
شود راضی پدر جانِ من از من
عمو جانم عمو...
___________________________
بمیرم بمیرم، زتن دستش جدا شد
فدایی دینش، به تیر اشقیا شد، به تیر اشقیا شد
چوقاسم عامل خیر العمل شد
به کامش مرگ احلی من عسل شد
عموجانم......
شعر:اسماعیل تقوایی
- سه شنبه
- 11
- مرداد
- 1401
- ساعت
- 15:54
- نوشته شده توسط
- اسماعیل تقوائی
- شاعر:
-
اسماعیل تقوایی
ارسال دیدگاه