زمزمه شهادت حضرت عباس
ای ساقی ما سرمستان... مشکی ز برادر بِستان
بیاید صدای العطش از خیمه ها بر گوش
ببین اصغر شش ماهه ام شد از عطش مدهوش
ماه انور... آبی آور
عباس عباس... عباس عباس٢
____________________________
آن میر وعلمدار عباس... آن روح وفا واحساس
روان شد بسوی نهر علقم تا که آب آرد
گل خنده بر لبهای آن لب تشنگان کارد
مردی تنها... فوج اعدا
عباس عباس...
__________________________
لب تشنه برون شد از آب... روسوی حرم راه افتاد
به شمشیر دشمن هر دو دستش از بدن افتاد
خجالت زده از روی طفلان حسین جان داد
افتاد آن شیر... در چشمش تیر
عباس عباس...
_______________________________
عباس ای علمدار من... ای سید وسالار من
کمرم شکست با رفتن تو ای علمدارم
بخندد به من دشمن گره افتاده در کارم
دارم برلب... بازآ زینب
عباس عباس..
شعر :اسماعیل تقوایی
- شنبه
- 15
- مرداد
- 1401
- ساعت
- 16:46
- نوشته شده توسط
- اسماعیل تقوائی
- شاعر:
-
اسماعیل تقوایی
ارسال دیدگاه