الا ای خفته زیر خاک برخیز
حسینم با تن صدچاک برخیز
حسین ای روح زینب جان زینب
الا صد پاره ای قرآن زینب
بپا خیز ای مُقَطّع اربـاً اربـا
ببینم می شناسی خواهرت را؟
بپا خیز ای عزیز جان مادر
کفن پوشم برآن جسم مُطَهّر
اگر چه سر نداری برتن اَمّا
دلم خواهد ببوسم حنجرت را
نمی شد باورم قربان صبرت
بَغل گیرم حسین جان خاک قبرت
فدای آن تنت که سر ندارد
سرت بر نیزه و پیکر ندارد
الا ای یوسف زینب کجایی؟
رسیده جان من بر لب کجایی؟
برادرجان ببین اِقبال زینب
نیامد کَس به استقبال زینب
دوباره آمدم به کربلایت
به خاک لاله خیزو پُر بلایت
همانجاییکه از توسر بریدند
تورا بی سرمیان خون کشیدند
ازآن روزی که رفتم ای برادر
نمی دانم خبر داری ز خواهر؟
خبر داری کجا بردند مارا؟
خبر داری که آزردند مارا؟
خبر داری مرا بازار بردند؟
به قصد طعنه و آزار بردند؟
خبر داری که کارم بود گریه؟
شبی کزپیش ما رفته رقیه
رقیه هر کجا نام تو بُرده
بجای مهربانی چوب خورده
چه گویم از رقیه داد و بیداد
خبرداری که درخرابه جان داد؟
رقیه رفته ومن زنده هستم
ازاین بابت حسین شرمنده هستم
رقیه جان که تااز ما جدا شد
برادر جان خرابه کربلا شد
برادرجان اَمان ازشام ازشام
فقط بشنیده ام نفرین و دشنام
چقدراین سرگذشتم گریه داراست
که صبرازدست صبرم بی قراراست
از اینجا تاکه رفتم کوفه وشام
پیامت را به عالم کردم اعلام
بغیر ازحکم حق تَمکین نکردم
سفارش کرده ای نفرین نکردم
ولیکن داغ پشت داغ دیدم
چهل منزل خزان باغ دیدم
اگر چه از غمت آکنده هستم
نمی دانم چرا پس زنده هستم
ز روی نیزه هاما راکه دیدی
مرا که می زدند توچه کشیدی
به جان نازدانه ات سکینه
نخواهم بی تو برگردم مدینه
پس ازتو زنده ماندن ننگ باشد
دلم از دوری تو تنگ باشد
من امروز آمدم حاجت بگیرم
دعا کن برسر قبرت بمیرم
اگر«مداح»هم درشوروشین است
چو من اوهم عزادار حسین است
- دوشنبه
- 7
- شهریور
- 1401
- ساعت
- 10:6
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
علی اکبر اسفندیار (مداح)
ارسال دیدگاه