خونه سرده
خونه غمگین
خونه تنها
خونه تاریک
واسۀ من
شبِ شیون
وقتِ رفتن
شده نزدیک
سه تا غنچه
توی کوچه
تو دل شب
ماهِ مبهوت
با ستاره
گریۀ ابر
ابرِ گریه
زیرِ تابوت
گلی از عطر
گلی از نور
به کجا تو؟
به کجا باد؟
آسمون بود-
و پدر بود
که نگاهش
به تو افتاد-
و تورو خوند
به بهشتش-
و تو رو پس-
نفرستاد
گلی از نور
گلی از عطر
گلی از مه
گلی از باد
حالا دیگه
پشتِ ابرا
جای قبرا
فته از باد...
بی درخته
بی‌تو دنیا
خیلی سخته
واسه مولا
خونه غمگین
خونه تاریک
خونه تنها
وای... زهرا .
- یکشنبه
- 17
- دی
- 1391
- ساعت
- 9:4
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه