مه غم، فاطمیّه
محرّم: فاطمیّه
نشسته قلب عالم
به ماتم، فاطمیّه
خوشا در شام گریه
زیارتنـامه خواندن
به یــاد مـادر آب
نمِ اشکیِ فشاندن
تــو را طوفــان محشر
بــه صحــرا می‌نویسم
تو را خورشید خونین
بــه دریــا مـی‌نویسم
تو رخصت ده که امشب
تـو را مــادر بخـوانیم
تـو را در زیــر بـاران
گــل پرپــر بخـوانیم
چـه مــی‌بیند پیمبر
چو می‌بوسد گلویت
کبودی‌هــای شانه؟
سپیدی‌های مویت؟
حسینیّه، دل مـاست
همیشـه در عـزایت
سیه پوشیده امشب
حسینیّــه بـرایت
مه غم، فاطمیّه
محرّم: فاطمیّه
نشسته قلب عالم
به ماتم، فاطمیّه