هرکس هویدا می‌کند زیبایی تن را
از دست داده زینت پوشیده بودن را
هر دوست را آزرده خاطر می‌کند از خود
شاید ببیند لحظه‌ای لبخند دشمن را
در اقتدار چادرش، پوشیده خواهد داشت
از چشم هر نامحرمی فانوس روشن را
در پیچ‌وتاب بی‌حجابی هیچ خیری نیست
پیدا نخواهد کرد در این دشت سوزن را
وقتی که خود را از نگاه غیر می‌پوشد
در چادر خود امن خواهد ساخت مسکن را
از بی‌حیایی پیشگیری می‌کند در جمع
هرکس رعایت می‌کند حدّ معیّن را
این‌گونه فرموده‌ست اول بانوی خلقت؛
پوشیدگی تا اوج عزّت می‌برد زن را
عف
- سه شنبه
- 3
- آبان
- 1401
- ساعت
- 9:56
- نوشته شده توسط
- فاطمه سرسخت
- شاعر:
-
مجتبی خرسندی
ارسال دیدگاه