عمو حسين عمو حسين
خيمه ‏ها برام شده مثل قفس
عمو جون خودت به داد من برس
عمو جانم عمو جانم عمو جان
يه اشاره كن به سوى خواهرت
با چشاى پر خونت يا حنجرت
تا كه دستاى منو رها كنه
منو از فراق تو جدا كنه
عمو جانم عمو جانم عمو جان
گر چه دستاش گرمه و مهربونه
ولى هر كى بى ‏تو شد جا مى ‏مونه
يه نگات بسه برا پر زدنم
مردم از اين در و اون در زدنم
عمو جانم عمو جانم عمو جان
بِنْما نظاره عبدُالله تو
گشته فداى روى مه تو
جان مى ‏سپارم من در كنارت
شد قتله ‏گاهم قربان گه تو
آه و واويلا
بهرت عمو جان دستم سپر شد
تا ز تن تو رفع خطر شد
شادم كه دارم بر سينه‏ات سر
گر چه تن من غرق شرر شد
آه و واويلا
همچو اصغر
بنگر كه چگونه بر لب رسيده
ياس تن من در خون تپيده
بنگر چه گونه چون حلق اصغر
تير عدويت حلقم دريده
من جز حسينم يارى ندارم
با اهل عالم كارى ندارم
گويم حسين و دل خانه توست
قلب حزينم غم خانه‏ ى توست
آه و واويلا