تاریک و خموش است چرا قبر شریفت
در شهر پیمبر ز چه خاموش حریمت
فرزند علی و گل خوش بوی پیمبر
خاکیست چرا مرقد پر نور و عزیزت
شب جمعه دل من زائر شش گوشه ی توست
شب جمعه نفسم ذاکر هر روضه ی توست
شب جمعه بدنم گرم طواف غم توست
هر کجا ذکر لبم نوحه گر ماتم توست
کاش آدینه ای آید که کنارت باشم
مست دیدار رخ و رنگ نگارت باشم
یوسف فاطمه ای مضطر احوال همه
کاش آن جمعه بیاید که یارت باشم
شهر مدینه امشب غرق عزای باقر
صادق بغل گرفته حزن و نوای باقر
گرد یتیمی امشب بر دیدگان صادق
صد حیف نیست زائر اندر سرای باقر
مهدی عزا گرفته اندر عزای باقر
امشب شده مولا بر قبر او زائر
سینه زن غم اوست تنهادر مدینه
بانگ عزا میاید از نای مردی طاهر
کاش می شد که شوم زائر صحن خاکی
کاش می شود بزنم بوسه به خاک پاکی
کاش در موسم حج قبل منا و عرفات
می شدم حریف این عقده ز قلب شاکی
یا باقر العلوم فدای غریبی ات
آن لحظۂ بردن سوی اسیری ات
همراه کاروان از کوفه تا به شام
جانها فدای روضه شیب الخضیبی ات
- یکشنبه
- 18
- تیر
- 1402
- ساعت
- 14:15
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رسول چهارمحالی
ارسال دیدگاه