حدیث تشنگی تو حدیث دیروز است
حدیث غربت تو شعله های جانسوز است
میان روضه ی تو کربلا ، مدینه و شام
میان روضه ی تو می کنم به عشق سلام
سلام نور دو چشمان حضرت سلطان
سلام کشته ی مظلوم با لب عطشان
شنیده ام که به حجره دست و پا زده ای
میان غربت خانه پدر صدا زده ای
شنیده ام که شبیه حسن امام هدی
به دست همسر خود تو فدا شدی مولا
درون حجره تو عطشان،کنیزکان خندان
میان هلهله دیدم چه آ مده سرتان
کسی که جود و کرامت در آستین دارد
کسی که از غم زهرا دلی غمین دارد
کسی به نام پیمبر که درد دین دارد
طنین غربت مولی الموحدین دارد
شبیه جدّ غریبش سه روز و شب مهمان
به بام خانه ی پُر از شقاوت عدوان
خوشا به غیرت بال کبوتران حرم
که سایبان شده اند برتو سایه سار سرم
ندیده ای تو جسارت به خواهر و دختر
نرفته اهل خیام ات شکسته پَر به سفر
سرت به روی تن است جای نیزه یا مولا
تن تو در کفن است جای بوریا مولا
نبود کرببلا از کبوتران خبری
نبود داغ عظیمی چو داغ بی پسری
- یکشنبه
- 18
- تیر
- 1402
- ساعت
- 14:19
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رسول چهارمحالی
ارسال دیدگاه