سبک،میمیرم از جدایی
بابا علی علی جان،بابا علی علی جان(2)
.......................................
شب نزول قرآن،قرآن ناطق حق
رفت از جهان به سوی،پروردگار بر حق
دیگر علی ندارد،درد و غمی به عالم
از کوفیان کشیده،چه رنج های نا حق
بر قلب خستۂ ما،داغی نشسته امشب
مهدی بود عزادار،یارب الهی العفو
از دیدگان ما شد،اشک غمش روانه
حاجت روا علی شد،به حق حیدر العفو
............................................
در کنج خانه امشب ،زانو گرفته عباس
گشته یتیم امشب،این شاخۂ گل یاس
کنج دگر نشسته،مظلوم هر دو عالم
عطشان چه غم گرفته،شاه شهید عالم
روضه نموده بر پا،زینب برای بابا
می خواند از مدینه،دست بستۂ بابا
از کوچه و غریبی،از چاه شهر کوفه
از یار بی نگارو،از اشک پاک بابا
....................................
خاک عزا به سر شد،زینبش بی پدر شد
در شهر کوفه دیگر،تنها و در به در شد
بر روی دوش جانان،همراه یادگاران
جسم علی روانه،در خاک سرد قبر شد
میمیرم از جدایی،بابای من کجایی
از من چرا جدایی،بابای من کجایی
زینب بود پریشان،دنبال جسم پاکت
از کوفه تا نجف رفت،با پای دل به راهت
......................................
امشب شب عجیبی است،شب یتیمی ما
حق دارد از غم امشب،خون بارد دیدۂ ما
امشب همه یتیمان،با کاسه هایی از شیر
بغض در گلو گرفته،از زندگی شدند سیر
امشب علی به جنت،دیدار می کند او
طفل ششماهۂ اش را،آن یاس پرپرش را
امشب نبی اسلام،آید به دیدن او
گوید خوش آمدی تو،اول مظلوم عالم
..........................................
شد قصۂ کفن باز،تعبیر خواب زینب
از بغض کوفه تا شام،شد شام تار زینب
پایان هر مصیبت،پایان تلخ هر تب
ختم است با تو زینب،ختم است با حسینت
حرف اسارت و شام،یک آسمان حرامی
درد جهان به قلب،بی بی بی حرم ریخت
تا بحث نیزه ها شد،نفرین به نیزه داران
زینب به دور خیمه،از ترس نیزه داران
...........................................
مظلوم حسین حسین جان،مظلوم حسین حسین جان(2)
- دوشنبه
- 19
- تیر
- 1402
- ساعت
- 15:50
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رسول چهارمحالی
ارسال دیدگاه