بیت بیت شعر من ختم است با نام علی
شافع روز جزاست مستم من از جام علی
در ردیف شعر ها تنها ردیف باشد علی
وقت جنگ باعدو یکه حریف باشد علی
قافیه سازیم با نامش که می باشد علی
حیدر صفدر امیرالمومنین است او علی
او طبیب دردمندان و مجیر عالم است
او وصی بر حق، دین نبی خاتم است
نالۂ ام یجیب ما شده در هر دمی
دستهای بر دعای تو سوی رب جلی
شب شب قدر است و مولا معنی قدر است علی
قاری قرآن، همان قرآن بر صدر است علی
بر یتیمان و ضعیفان و اسیران رهبر است
او انیس و مونس و بر قلب یاران مضطر است
مرد نخلستان و چاه و رازهای نیمه شب
با دعا و با مناجات و نوا در حال تب
کهنه پوش و بی نشان در کوفۂ بیمار بود
من به قربان تو و ایل ات چقدر بی یار بود
فاتح خیبر بود حیدر همان یعسوب دین
عبد صالح آن مطیع حق بر روی زمین
مولد کعبه که شد محراب قتلگاه او
فرق در خون قلب پر خون علی همراه او
ضربت شمشیر گویا قاتل مولای ماست
خیر داغ فاطمه اندر مدینه جانفزاست
وقت داغ فاطمه غمخوار حیدر چاه بود
بعد زهرا همدم مولا علی صد آه بود
مسجد کوفه نشسته در عزای مرتضی
فاطمه مجلس گرفت در عرش صدرش مصطفی
خانۂ حق هم سیه پوش غم مولود خویش
انبیا و اولیا محزون چون معبود خویش
از علی گفتن ،نوشتن،کار هر کس نیست نیست
مدح او قرآن نوشته،آ یه آ یه یا علیست
مدح او را خالقش گفته ،امیر المؤمنین
نسل پاکش نسل زهرا و نبی نور مبین
ساقیا دست توسل بر در شاهانه کن
با شهادت بر علی اعمالی آگاهانه کن
ذکر او ذکر خدا و نام او نام خداست
عابدی زاهد به راه حق ولی بی ادعاست
- پنج شنبه
- 22
- تیر
- 1402
- ساعت
- 10:45
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رسول چهارمحالی
ارسال دیدگاه