رو سیاه و بخت بر گشته به سویت آمدم
شرمسار از گفته و کرده به سویت آمدم
روزیت خوردم ولی کفران نعمت کرده ام
با دو چشمی اشک بار اینک به سویت آمدم
تو کریمی و رحیمی و خدای قادری
عبد بی ویاور شدم حالا به سویت آمدم
درب هر خانه زدم بر روی من شد بسته و
درب تو چون باز بود دیگر به سویت آمدم
هر کجا رفتم تو را دیدم ولی نشناختم
غرق در بار گنه جانا به سویت آمدم
می پذیری توبه را ای خالق بنده نواز
توبه ام را چون پذیرایی به سویت آمدم
من نمک خوردم نمکدان را شکستم مهربان
رحم بر من می کنی یارب به سویت آمدم
حق زهرا و علی و نسل پاک و اطهرش
من قسم دادم تو را اینک به سویت آمدم
ماه مهمانی تو ماه نزول رحمتت
یا غیاث المستغیثینی به سویت آمدم
ساقی درمانده ام غرق گناه و معصیت
با هزار امید یارب من به سویت آمدم
- پنج شنبه
- 22
- تیر
- 1402
- ساعت
- 11:36
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رسول چهارمحالی
ارسال دیدگاه