مهدی عزادار است،در ماتم بابا(2)
..................................
می سوزد از زهر ستم،پا تا سرم جانا
از تشنگی این جگرم،سوزد تنم جانا
ای طفل محزونم بیا،بنگر مرا جانا
هنگام موت من شده،مهدی بیا بابا
.......................
مهدی بیا غمخوار من،بالا سرم بابا
بنگر تو احوال مرا،ای مهربان ما
در غربت و مظلومیت،تنها گذارم من
ای نور دیده در جهان،تو را گذارم من
........................
امشب به شهر سامرا،گشته عزا بهر شما
صاحب عزا مهدی ما،مولا عزادار است
در ماتم و حزن و عزا،گرید به احوال شما
بابا نرو از پیش من،تنهای تنهایم
.............................
خاک عزا بر سر کنید،در ماتم مولای خود
با حضرت صاحب زمان،بر پا کنید بزم عزا
بر سینه و سر می زند،بر نعش بابای غمین
آقا سلامت باشی و،پاینده ای سردار دین
.................................
یا مهدی صاحب زمان ،اجرک الله،اجرک الله
اندر غم بابای خود،آجرک الله،آجرک الله
ارض و سما در ماتم،مولا امام عسگری
روضه به پا شد در جهان،اندر عزای عسگری
....................................
گرد یتیمی بر تن،مهدی شده اینک
او زائر قبر پدر،در سامراست اینک
نوحه کنان بر سر زنان،مهدی شده اینک
غرق عزای باب خود،مهدی شده اینک
......................................
گو تسلیت صاحب زمان،در ماتم بابا
اندر جنان ماتم به پا،شد در غم مولا
ساقی سرآید بهر تو،ای منجی دنیا
صد آه و واویلا که شد،روز غم عظمی
- جمعه
- 23
- تیر
- 1402
- ساعت
- 0:6
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رسول چهارمحالی
ارسال دیدگاه