ای مجیر بی پناهان یا حسین
ای انیس بی نوایان یا حسین
ای که ما را در دلت جا داده ای
پای روضه اذن گریه داده ای
ای که خاکت مهر و تسبیح من است
مرقد پاکت برایم حج مقبول من است
بوسه بر صحن و سرایت حد توفیق من است
حلقۂ وصل خدا با عبد از بین حرم های تو است
مادرت گریان و حیدر در غمت بر سر زنان
روضه خوان ماتمت تنها خدای سرمد است
هر شب جمعه روم در خیمه گاه خواهرت
پای دل در علقمه ،جانم فدای اصغرت
ای که بر هر درد من، درمان تویی
چون شفا بر درد بی درمان تویی
شیعیان که جای خود مولا حسین
هر کسی را عاشق خود می کنید
ارمنی ها نذری از بهر ابوالفضل می دهند
ای که عباست کند کار مسیحا یا حسین
ای رفیق ام،ای امیدم،ای شفیقم یا حسین
مشکلاتم را شما هر گوشه ای وا می کنید
ای مجیر بی مجیران یا حسین
ای غیاث مستغیثان یا حسین
آبروی من فقط از لطف توست
چون گدای خانه زادم یا حسین
هر کسی گردد گدای خانه ات
پادشاه گردد ز لطفت یا حسین
بر سر ساقی بکش دستی ز راه مرحمت
چشم بر لطف تو دارم بی پناهم یا حسین
- جمعه
- 23
- تیر
- 1402
- ساعت
- 0:54
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رسول چهارمحالی
ارسال دیدگاه