حسین آقام،تو می مونی برام(2)
-----------------------
دست منو دست تو داد مولا
مادرم از کودکی تا حالا
منو سپرد به روضه های تو
اشک چشام توروضه آب وضو
مادرمن وقتی که آب میخورد
دل ما رو تا کربلا می برد
می گفت فدای لب عطشانت
تمام هستی ام به قربانت
؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛
از کودکی دل به تو دادم
موقع مرگ بِرِس به فریادم
خدا می دونه حضرت دریا
دلم شده به وسعت صحرا
تو روضه ها پر می زنم به حرم
خداروشکرسایه توست به سرم
کبوتری که بی پرم یا حسین
نوای چشم های ترم یا حسین
؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛
پیرهن سیاه تن می کنم آ قا
به یاد غربت و غمت مولا
به من بده اذن حضور عشق
با نوکرات ببر منو به دمشق
به یاد روضه ی لب زینب
تو روضه هاتون میکنم من تب
به یاد مادرم می گم ارباب
موقتی مینوشم جرعه ای ازآب
؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛
حسین آقام،تو می مونی برام (2)
- دوشنبه
- 26
- تیر
- 1402
- ساعت
- 21:9
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رسول چهارمحالی
ارسال دیدگاه