یئتنده ناله ی اکبر شه لب عطشانه
بِِسان بلبل مَهجور گَلدی افغانه
دوتولدی تلٓ سلام اوسته همچو ابر بهار
اَلدی گوز یاشینی سیل وار دامانه
ایله سیزلدادی نی تک او فخر عالمیان
یئتیشدی ناله سی دیلدن سپهر منانه
سکوت محضه آپاردی او ناله اعدانی
قولاق ویروردوله یکسر یانخلی افغانه
دیه دیه بالا وای گئتدی قتلگاهه طرف
باخوب نه گوردی که، غم یوز ویروب او نالانه
همان او صحنه آلوب اختیارینی اَلدن
یخیلدی مرکز میدانیده غریبانه
سوروندی نچٓه قدم نعش اکبره یئتدی
باشینی آلدی دیزی اوستونه یانا یانه
کمال حسرتیله سََسلدی اوغول گوزون آچ
سَسیمه سَس یئتور اوت سالما قلب سوزانه
ولیک گلمدی سَس اکبر جوانیندن
امام بولدی که جان تاپشیروبدی جانانه
نوایه گلدی باش آچدی او دمده محنتدن
دیدی فدا اولا جانیم بو تشنه قربانه
ئولوب دیریلدی او نعش مطهرین اوسته
جوان اوغول ئولومی اوت سالار دل و جانه
رسولین عطرین آلاردی علی اکبردن
خدا بولور نجه دوزدی او درد هجرانه
نه یاخشی زینب کبرای هرآینه یئتدی
دوشردی کشتی عمری وگرنه طوفانه
مصَمَم اولدی که تشییع ائده جنازه سینی
عباسینی گوتوروب سالدی قانلی میدانه
دیدی گرک بو گولی که ورق ورق داغیلوب
یغام عباده گئده لیلی پریشانه
منی بو حاله سالان یرده اکبر احوالی
آناسی گورسه بو احوالیده ئولر یا نه ؟
غرض که ائتدیله تشییع او پیکر پاکی
گَتیردیلر آناسین باخدی جسم شان شانه
حجازی لَحنیله بیر اوخشاما دیدی، مثلین
آنا دئیر، دئیه حاشا که یاد و بیگانه
دیردی یاخشی منی ایلدون جلای وطن
سالار بو درد آناوی عاقبت بیابانه
آنان ئولیدی عبا ایچره گورمییدی سَنی
او قانلی گوزلرون آچ دولدی باغریم آلقانه
نَدن پوزولدی اوغول زلف عنبر افشانون
نه زحمتیله ویرلمیشدی زلفیوه شانه
منیم دونرگه می دوندردیلر جفایله
آیویمی یخدیلا بولمَم که هانسی عنوانه
بویور گوروم منه، سَنسیز نجٓه گیدوم وطنه
باجون سورشسا جوابیم نَدور او نالانه
اولیدی کاش بو ماواده ایندی صغراده
توکیدی عارضینه گوزیاشی او فرزانه
گلنده کاش دئییدون آغیر سفردی سفر
ئولونجه توش اولٓی قلبون غم فراوانه
مریض عشقه نه لازمدی نسخه و درمان
یوخودا باش چَک اقلاََ اونا طبیبانه
#عتیق دائم الایام آرزو ایلر
دولانا باشیوه گوز یاشلی همچو پروانه
- سه شنبه
- 17
- مرداد
- 1402
- ساعت
- 0:4
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
استاد داود طهمورثی
ارسال دیدگاه