? بند ۱
مثل کبوتر توی کنج قفسی
واست نمونده دیگه حالو نفسی
از حالو روز دنیا خسته شدی
توی زندون آقادیگه پربسته شدی
سوز غم تو توی عالم پیچیده
کی میدونه آقا چه سختی کشیده
زنجیر به دستو پاته ای وای ای وای
غصه توی چشماته ای وای ای وای
تنهایی و غریبی و ای وای از این غم
از زهر کینه داره چشمات میره کم کم
بارون خون میباره از چشم تر تو
آتیش گرفته آقا کل پیکر تو
آقای من آقای من آقای غریبم
? بند ۲
وقت جدایی از این دنیا رسیده
آقاکه باحالو روز خسته پر کشیده
میباره بارون غمت روی سرمون
قلب و دلای ما شده دریایی خون
(گریز)
با این همه غم سر از تنت جدا نشد
روزگارت شبیه غصه ی کربلا نشد
تن تو به زیر مرکبا نرفت
همه هستیت زیر دست دشمنا نرفت
تن بی سر غریبونه توی صحرا
گریه و ناله میکرد مادری توی کربلا
چی گذشت لحظه های آخر آقا توی گودال
میزد آقا با لب تشنه پر و بال
جانم آقا جانم آقا جانم ارباب من
- دوشنبه
- 13
- شهریور
- 1402
- ساعت
- 14:37
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مجید آقاجانی
ارسال دیدگاه