آقام رسید عزای تو
همش فدای تو
هرچی که دارم
آقام زائر نداری
گریه و زاری
گنن برات باز بی قرارم
بازم گریه و ماتم
تو کل عالم
پیچیده آقا
بازم مثل خزونم
ای آقاجونم
چشمای ماشد مثل دریا
مدینه و سکوت و این غم شباش ۲
مدینه و سنگینی حال و هواش
دلم پره گریه و هق هق میکنم
آقای من دیگه دارم دق میکنم
سلطان ما آقام امام مجتبی
ای وای میسوزه پیکرت
دو چشمای ترت
از زهر کینه
ای وای نداری جونی
دیگه توونی
وفای اهل دنیا اینه
چقدر عذاب کشیدی
خوشی ندیدی
میزنی پر پر
چقدر تو غصه خوردی
اونجا تو مردی
تو کوچه افتاد وقتی مادر
دیگه داره میوفته رو زمین عباش ۲
از درد زهر دریای خون شده چشاش
دست میگیره شبیه مادر به دیوار
ای وای ازاین غم آسمون یه دم ببار
سلطان ما آقام امام مجتبی
چقدر دوستدارم آقا
تورو زدم صدا
نوکر تو منم
همه دنیا بدونن
اینو بخونن
که من غلام امام حسنم
نقش روی لبامی
ماه شبامی
من به تو مدیونم
توی خواب و بیداری
با گریه زاری
فقط ز عشق تو میخونم
کاشکی که تو داشتی تو شهر ما حرم ۲
میسوخت برات تمومی بال و پرم
حس میکنم غریبیتو تو این شبا
شمعی برات روشن نمیشه ای آقا
سلطان ما آقام امام مجتبی(ع)
- دوشنبه
- 13
- شهریور
- 1402
- ساعت
- 22:8
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مجید آقاجانی
ارسال دیدگاه