دلخوشم چون که گدای این درم
نوکر حضرت زهرا و غلام حیدرم
روزیمو از سر سفره ی شما آوردم
جانها به فدایت شه با لطف و کرم
هرجا هییت بوده،منم هماجا بودم
میزدم برسروسینه با چشمان ترم
شکر خدا که نوکر این خانواده ام
سایشون بود همیشه به بالای سرم
گرچه نالایقم و بد ولی با احساس
مثل کبوتر به سوی حرمت میپرم
جزدر خانه ی او هیچ پناهی ندارم
از در خونش برم تابه ابد دربه درم
گفته ام تابه همیشه پای او میمانم
تا آخرین نفس در این خانه نوکرم
- چهارشنبه
- 15
- شهریور
- 1402
- ساعت
- 23:3
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مجید آقاجانی
ارسال دیدگاه