عاقل تر از آن کیست که دیوانه ی توست
سلطان بود آن بنده که در خانه ی توست
هر می نتواند که مرا مست کند
سرمستی من از می پیمانه ی توست
در هر دو جهان بی غم و دلشاد بود
هرکس که در آن گوشه ی ویرانه ی توست
شایسته ی راهی به سماوات بود
ان یارکه در مسلک رندانه ی توست
راهی نبرد سوی سعادت آقا
آنکس که جدا ز خوان شاهانه ی توست
- شنبه
- 17
- تیر
- 1402
- ساعت
- 18:45
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
عبادی طارمی
ارسال دیدگاه