کبوتر قلبم پر کشیده مدینه
به روی گرد و خاک قبر آقام میشینه
صورت میذارم من/ روی دیوار بقیع ۲
می سوزه قلبم چون/ شمعی نداره بقیع ۲

آقام فدای شال سبزش فدای یک تار موش تمومیه عالمین
آقام گریه کنش امشب زینب و عباسن گریه کنش شد حسین
نشسته خون رو لب/ می سوزه توی تب/ کنار اون زینب ۲
حسن غریب مادر ۳
کبوتر زهرا بال و پرش سوخته
می سوزه توی تب وای جگرش سوخته
میریزه لخته لخته/ خون از لب مجتبی ۲
أشهد روی لباش/ وای مادرم زهرا ۲
روی دلش یه زخم کهنه است از قصه سیلی، از قصه مسمار
دیدش مادر توی کوچه یه ضربه از عدو خورد یه ضربه از دیوار
بارون غم میباره/ شکسته گوشواره/ مادر قد کمون و تا خونشون میاره
حسن غریب مادر ۳
شد نفس آخرش روضه خون کربلا
پا میکشید رو زمین جون میدادش مجتبی
به یاد قتلگاه و/ مادر و اون روضه هاش ۲
می گفت بذار ببوسم/ زیر گلوت و داداش ۲
می گفت با اینکه تیر بارون میشه تابوت من به روی این دستا
اما تنت میشه تشییع زیر سم اسبا سرت روی نی ها
فدای تو ای ماه/ حضرت ثارالله/ قاسم و عبدالله ۲
حسین غریب مادر ۳
شاعر

: محسن حنیفی