بند اول ؛
به نام نامی خدای عشق به نام نامی رقیه
هرکسی مینازه به چیزی ما به غلامی رقیه
رقیه عشقم همه دینم
من که بهشت توی روضه هاش میبینم
رقیه حک شد ب روی سینه ام
به دست اون امضا میشه من اربعینم
شه بانوی عالم عشقت مدالم
من به نوکریم در خونه ی تو میبالم
بی بی سه سالم رمز وصالم
خداروشکر که خدا داده به تو حوالم
بند دوم ؛
اگر گره به کارته بگو باهمه ی وجود رقیه
می‌سپاریمش به حضرت قمر اون که میگه نبود رقیه
رقیه دردم رقیه درمون
کجا دیدید یه لیلی و این همه مجنون
رقیه میگم من از دل جون
آرزومه تو حرمش بشم یه مهمون
بانوی قیامه ختم کلامه
یکی از موثرینا توی فتح شامه
دخت اقامه شور صدامه
جون بدم توی غمش خدایی از خدامه
- سه شنبه
- 4
- مهر
- 1402
- ساعت
- 20:56
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
کربلایی محسن پور جهانگیر
ارسال دیدگاه