بند اول ؛
به نام حضرت علی آن امیر بی قرین
آن کسی که مدحشو خوانده رب العالمین
ایمان علی قرآن علی میزان علی
ای که در حصار توان همه جنیان علی
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا
که ب ما سوا فکندی همه سایه هما را
حیدر کرار شهنشه والا
حیدر کرار به شیعیان بابا
حیدر کرار بعد نبی مولا
حیدر کرار دست روی دستها
بند دوم ؛
دوباره دم میزنم ز نام مولا علی
تمام دینم بود عشق مرتضی علی
دنیا علی عقبا علی والا علی
ای چشم و ید و صورت خدا علی
نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت
متحيرم چه نامم شه ملک لافتي را
حیدر کرار وصی پیغمبر
حیدر کرار از همگان برتر
حیدر کرار تو غزوه ها صفدر
حیدر کرار کننده خیبر
بند سوم؛
کورش کبیر اگه می‌شناخت حیدر
می‌نوشت به جای نیک نام شاه خیبر
پندار علی گفتار علی کردار علی
ای سرآمد کل هستیو روزگار علی
برو اي گداي مسکين در خانه ي علي زن
که نگين پادشاهي دهد از کرم گدا را
حیدر کرار امیر بی تردید
حیدر کرار جای نبی خوابید
حیدر کرار وقتی که می‌جنگید
عزرائیل به لشکر بیچاره می‌خندید
- سه شنبه
- 4
- مهر
- 1402
- ساعت
- 21:11
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
کربلایی محسن پور جهانگیر
ارسال دیدگاه