گریه براتو ، موهبته الهیه
دنیای بی تو ، ظلمته و تباهیه
کاشکی بمیرم ، با جمله های ناحیه
ای شیب الخصیب ، ای خدالتریب
مولانا الغریب ، ای حسین جان
آب مگه مهریه ی مادرت نبود
آه غریب بودی و آب آورت نبود
کاشکی بالای تلِ مشرفِ گودال
شاهده کشتن تو خواهرت نبود
ای غریب کربلا یاااا حسین
روضه ی بارون ، روضه ی لب های توئه
میگن که گریه ، مرهم زخمای توئه
توفیق اونم ، بسته به چشمای توئه
ای اشک چشام ، ای بغض صدام
مظلوم ای آقام ، ای حسین جان
آب هنوز روضه خونه روضه ی سقاست
آه هنوزم عطشت روضه ی دریاست
اینکه بعد از تو زیر سایه نرفته
این ربابه عروسه حضرت زهرا ست
ای غریب کربلا وااای حسین
اینکه رسیدم ، دوباره محضرت بسه
برا شهادت ، دعای مادرت بسه
منو نگاهه ، علی اصغرت بسه
میخونم همش ، روضه ی عطش
اصغر کرده غش ، وای حسین جان
آه گناهه علیِ اصغرت چی بود
یا گناهه رقیه دخترت چی بود
ایناکه هر چی بود تو خیمه ها بردن
غارت پیرْهن و انگشترت چی بود
- سه شنبه
- 18
- مهر
- 1402
- ساعت
- 12:24
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حسین رحمانی
ارسال دیدگاه