بِه بارگاهِ نِگاهَت بَهار می بِینَم
بَهار را به دَرَت جان نِثار می بِینَم
به بالِ عِشقِ تُو بِتوان بَر اُوج ها پُرِ زَد
فَلک بِه نامِ تُو اَندَر مَدار می بِینَم
نَواِی نای دِلِ کَعبِه جُز وِلای تُو نِیست
طَوافِ کُوی تُو را اِفتخار می بِینَم
جَمالِ کَعبه زِِ خالِ تُو آبرُومَند اَست
و گَر نَه سَنگ و گِلِ بی عَیار می بینَم
چُو سَعی بی تُو یِکی پَسته اِیست دور از مَغز
نَماز بی تُو بَسی شَرمسار می بِینَم
مُحَمّد و عَلی و فاطمه، حَسن و حُسین
زِ چِهرِ پاکِ تُو مَهدی، نِگار می بِینَم
مَقام و حُجر و حَجَر ناوِدان و زَمزَمِ مِهر
چو مُستَجارِ دَرت، خاکسار می بینَم
بِه عِشقِ رُوی تُو بُوسَند حاجیان عَرَفات
تُو را فُروغِ سَماواتِ یار می بِینَم
بِه دورِ شَمعِ گِرانَت وِقُوف و بیتُوتَه اَست
بِه سُوی خَصمِ تُو رَمّی جَمار می بینَم
رُخِ تُو چِشمهء خُورشید، و دِیدِه اَم خُفّاش
زِ گَرد و خاکِ مَعاصی است تار
می بینَم
تُو آفتابِ گِران سَنگِ عَرصهء اُمّید
جَهان بِه راهِ تُو چِشم اِنتظار می بینم
رُخِ کریمِ تُو از کَعبِه میدَمَد فَردای
ازین سَرای گُلِ روزگَار می بِینَم
بِتاب شَمسِ پَسِ اَبرِ غِیب، اِی مُوعُود
زَمانه دَر کَفِ قُومِ شَرار می بِینم
- شنبه
- 22
- مهر
- 1402
- ساعت
- 21:25
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محمد حسین شهریار
ارسال دیدگاه