هر بار - دنیا میشه رو سرم آوار
میرم توو روضه ی علمدار
اینجوری آروم می گیرم
توی - این دنیایی که پر غوغاس
تنها امید منه عباس
کاش بشه براش بمیرم
چه تقدیری / از این بهتر که مجنون اباالفضلم
همین خوبه / که من دنیامو مدیون اباالفضلم
یعنی میشه / ابوفاضل دم مرگم پیشم باشه
توی قبرم / یقین دارم که مهمون اباالفضلم ۲
(ابوفاضل - ابوفاضل۳) ۳
سقا - با تو دارم حس خوشبختی
پناه منی توو هر سختی
سفره دار عالمینی
سقا - مشک تو دلخوشی بارون
امید دلای سرگردون
تو علمدار حسینی
شنیدم که / به این دلهای خسته کربلا میدی
بنازم که / به عالم درس ایثار و وفا میدی
ابوفاضل / شبیه تو کسی باب الحوائج نیست
شنیدم که / تو حتی ارمنی ها رو شفا میدی ۲
(ابوفاضل - ابوفاضل۳) ۳
عباس - دریا توو چشای تو پیداس
رفتی و توو خیمه ها غوغاس
خوشی بعد تو سرابه
عباس- سر تو رو دامن زهراس
پاشو که برادرت تنهاس
پاشو خیمه قحط آبه
ابوفاضل / پس از تو گریه باید بی صدا باشه
دیگه زینب / باید بيشتر به فکر معجرا باشه
بمیرم که / عمود آهنین کار خودش رو کرد
ابوفاضل / امون از ضربه ای که بی هوا باشه ۲
(ابوفاضل - ابوفاضل۳) ۳
- پنج شنبه
- 4
- آبان
- 1402
- ساعت
- 14:39
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
احسان نرگسی رضاپور
ارسال دیدگاه