وقتى از غصه ها - قلب مرا غم گرفت
دست علمگير تو - دست مرا هم گرفت
(اين همان دست است // كه رها نكرده چوب علم
اين همان دست است // كه شده پناه اهل حرم) ۲
آيه هاى نور نازل شد
شده نغمه ى لبهاى سقا
"فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِين
عَلَى الْقَاعِدِين أَجْرًا عَظِيمًا"
ابوفاضل ابوفاضل علمدار حرم ۴
عمود خورد و شنيد - ناله ى ام البنين
زانوى ماه ادب - خورد به روى زمين
(اين همان زانوست // كه ركاب خواهرش شده بود
اين همان زانوست // كه پناه دخترش شده بود) ۲
چه درخشنده است، ماه وفا
همان كه شده فرزند زهرا
"فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِين
عَلَى الْقَاعِدِين أَجْرًا عَظِيمًا"
ابوفاضل ابوفاضل علمدار حرم ۴
پناه اهل حرم - چه شد كه شرمنده شد
تير كه به مشک خورد - ماه سرافكنده شد
(اين همان مشک است // همه ى اميد قلب كباب
اين همان مشک است // كه قرار بود برسد به رباب) ۲
خيمه ها ديگر، چه بى تابند
چه ناراحتند اطفال تنها
"فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِين
عَلَى الْقَاعِدِين أَجْرًا عَظِيمًا"
ابوفاضل ابوفاضل علمدار حرم ۴
- پنج شنبه
- 18
- آبان
- 1402
- ساعت
- 15:1
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رضا تاجیک
ارسال دیدگاه