من اینجا بمونم، می‌میرم می‌دونم، نذار عمه جونم، بمونم حرم
عموم بی‌گناهه، عموم بی‌سپاهه، توی قتلگاهه، بذار که برم
ای داد و بیداد عمو / از مرکب افتاد عمو
انگار که جون داد عمو
غریب گیر آوردنش / نیزه شده جوشنش
چیزی نموند از تنش
می‌شنوی عمه صدای باباس
صدا صدای مادرت زهراس
دارن میگه برو عمو تنهاس ۲
عمو حسین ۸
نگفتی عمو جون، تو که میری میدون، یتیم داداشت، یتیم میشه باز
رسیدم توو جنجال، که اسبا توو گودال، به جسم من و تو، بخونن نماز
کارم دیگه شد تموم / پیشت نرفت آبروم
خورده به دردت گلوم
سرم مث اصغرت / بازوم مث مادرت
افتاد فدای سرت
داره یکی میرسه با خنجر
چشم یکی خورده به انگشتر
برات بمیرم غریب مادر ۲
عمو حسین ۸
- چهارشنبه
- 24
- آبان
- 1402
- ساعت
- 17:52
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محمد بیابانی
ارسال دیدگاه