خواندند شور زخم تو را عندلیب‌ها
پیچید عطر ناب تو در جان سیب‌ها
از مصرع نخست تو را مدح کرد و سوخت
هرکس غزل سرود برای غریب‌ها
با لطف بی‌کرانه‌ات ای حضرت کریم
هم‌وار می‌شوند فراز و نشیب‌ها
اشک تو شسته است وجود مدینه را
در چشمه‌های جاری "أمَّن یُجیب"ها
سخت است داغ اینکه ببینی نشسته‌اند
بر منبر رسول خدا نانجیب‌ها
رازی نهفته در جگر توست یا حسن
در حیرت‌اند از اثراتش طبیب‌ها
شهر مدینه آینه‌ی کربلاست... آه...
درد تو بود غربت شیب‌الخضیب‌ها
ده یار با وفا و مصمم نداشتی
مانند جون و عابس و حر و حبیب ها
هر صبح و شام کاش شبیه امام عصر
گریه کنیم از غم خد التریب ها
➖➖➖
منبع جواز نوکری
لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari
- پنج شنبه
- 5
- مهر
- 1403
- ساعت
- 11:49
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
روح اله گائینی
ارسال دیدگاه