با نام تو انسان؛ لباس نو به تن کرد

وحدانیت، عرفان؛ لباس نو به تن کرد

یک نورِ ممتد کرد مکه را احاطه

خورشید، شد تابان؛ لباس نو به تن کرد

شد ذکر گل: صَلوا علیکَ یامحمد(ص)

با نم نم  باران لباس نو به تن کرد

آتشکده خاموش شد اما به عشقت

روشن شد آتشدان؛ لباس نو به تن کرد

تا آمدی...بر خاک افتادند بت ها

با دستِ تو "ایمان" لباس نو به تن کرد

دریاچهٔ ساوه کویری شد ولیکن

سرتاسرِ ایران؛ لباس نو به تن کرد

فردایِ میلادِ تو دیدم کاخ کسری-

آباد شد...ایوان؛ لباس نو به تن کرد

در جشن میلاد تو ای پیغمبرِ وحی

اسلام  جاویدان؛ لباس نو به تن کرد

در عرش، خادم شد برایت جبرائیل و

بینِ فرشتگان؛ لباس نو به تن کرد

از تو هراسان و به قصدِ امّتِ تو

آماده شد شیطان؛ لباس نو به تن کرد*

در صبحِ میلادت به همراه ملائک

مثل علی(ع)...سلمان؛ لباس نو به تن کرد

تا حضرتِ آدم به دیدار تو آمد

با توبه از عصیان؛ لباس نو به تن کرد

تازه-مسلمان تا که از چشمت شفا یافت

فوراُ پس از درمان؛ لباس نو به تن کرد!

* هنگام ولادت پیامبر اسلام(ص)

ابلیس(پدر شیطانها) جیغ و فریاد بلندی کشید که همه شیطانها به گرد او جمع شده، پرسیدند:ای سرور ما چه حادثه ای تو را این گونه بیتاب و وحشتزده کرده است؟ ابلیس در جواب گفت: وای بر شما! امشب وضع آسمان و زمین پریشان و دگرگون شده، و این نشانه بروز حادثه بزرگی است که از زمان عروج عیسی(ع) به آسمان، چنین حادثه ای رخ نداده است. در همه جهان پراکنده شوید و جستجو کنید تا ببینید این حادثه چیست؟

شیاطین در سراسر زمین به جستجو پرداخته سپس نزد ابلیس آمده و گفتند: چیز تازه ای نیافتیم. ابلیس گفت: من خود برای جستجوی آن حادثه سزاوارترم. آنگاه به شکل گنجشکی درآمد و از جانب کوه حراء به مکه وارد شد. جبرئیل به او نهیب زد: «بازگرد، خدا تو را لعنت کند.»

ابلیس: ای جبرئیل! یک سؤال از تو دارم؛ حادثه ای که امشب رخ داده چیست؟

جبرئیل: محمّد(ص) چشم به جهان گشوده است.

ابلیس: آیا من در آن بهره ای دارم؟ [می توانم او را فریب دهم؟]

جبرئیل: نه، هرگز.

ابلیس: آیا در امّت او راه نفوذی دارم؟

جبرئیل: آری

ابلیس: به همین اندازه خشنود شدم

?منتهى الامال، شیخ عباس قمی،ج۱،ص۲۱

?بحار،ج۱۵، ص۲۵۸- آیینه عبرت،ص۲۵۵