دوریت کرده پیرم ، حالم روبراه نیست
بی تو توی سینه م ، چیزی غیر آه نیست
کاش میشد که بودی ، اشکامو ببینی
وقت احتضارم ، پیش من بشینی
دق کردم ، شبیه زهرا شده روی زردم
دق کردم ، عشق تو کرد آخر بیابون گردم
دق کردم ، جدایی از تو شد تموم دردم
رضا جانم رضاجانم رضاجانم رضاجانم
با اینکه رو شونه ، بار غم کشیدم
اینجا حتی رنگ ، بازار و ندیدم
دور محملم تا ، دیدم ازدحام و
زیر لب می‌خوندم ، روضه های شام و
فرق داره ، شهر قم و شام بلا فرق داره
فرق داره , عرض سلام و ناسزا فرق داره
فرق داره ، شاخه گل و سنگ جفا فرق داره
رضا جانم رضاجانم رضاجانم رضاجانم
گر چه من شدم از ، داغ تو مریضه
دور تا دورم اما ، روز و شب کنیزه
اهل قم برا من ، اصلا کم نزاشتن
بی اجازه پا تو ، حریمم نزاشتن
غوغا شد ، یه روز مدینه محشر کبری شد
غوغا شد ، با ضرب پای دومی در وا شد
غوغا شد ، صدیقه شد شهیده واویلا شد
رضا جانم رضاجانم رضاجانم رضاجانم
- یکشنبه
- 22
- مهر
- 1403
- ساعت
- 20:32
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
علی سلطانی
ارسال دیدگاه