آرمان‌هایش نشان و رنگی از الله داشت
بسکه در سیر و سلوکش شیوه ای دلخواه داشت
اهلِ تقوا، رهبری دشمن شناس مقتدر
از تجمّل، از تظاهر کاملاً اکراه داشت
با کلامش ظلم و استبداد آتش میگرفت
سلطنت پایِ بیاناتش تبی جانکاه داشت
مثل یک خورشید تبیین کرد راه از چاه را
دلنشین بود آسمانِ انقلابش ماه داشت
پیرِ ما آنقدر در نورِ هدایت غرق بود
انعکاسی از عبودیت به قلبش راه داشت
در نبردِ با همه طاغوتیان عمرش گذشت
دور مانْد از راهش آنکس که دلی گمراه داشت
شد قیام نیمهٔ خرداد جانِ انقلاب
گفت این را آن شهیدی که دلی آگاه داشت
شد مسافر با دلی آرام و قلبی مطمئن
کنج بستر جان سپرد و هجرتی جانکاه داشت
رفت و یک ملّت پریشان؛ در فراقش اشک ریخت
ضجه زد ایران و روز و شب؛ جماران آه داشت
کشورم با آن همه سختی خدا را بنده شد
چون کنارش رهبری با نام روح الله داشت!
- سه شنبه
- 8
- آبان
- 1403
- ساعت
- 18:18
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه