باز هم بر نفْس لاکردار فرصت میدهیم
تا که شرّش کم شود با توبه؛ مهلت میدهیم
تا که از زنگارِ پی در پی شود هر لحظه پاک
بر دلِ آشفته اکسیرِ محبّت میدهیم
گرچه سرباریم و عمری در جوابِ مرحمَت
در کمالِ معصیت داریم زحمت میدهیم-
رو به سمتِ جمکران هر صبح هنگام قنوت
با دعایِ عهد، بر این عشق، قیمت میدهیم
تا که تقدیمش شود! دلتنگ؛ بر بالِ نسیم-
یک سلام ساده با عرض ارادت میدهیم
ذکرِ یامهدی(عج) نوشته بر سه ضلعِ قلبمان
فعلمان را اینچنین رنگِ هدایت میدهیم
ما به شوق و رغبتِ تعجیل در امرِ ظهور
آن به آن بر انتظار خویش کثرت میدهیم
نذرِ چشمش؛ چشم از نامحرمان برداشتیم
اینچنین درس حیا و درس غیرت میدهیم
میشود در اربعین یکروز با ما همسفر
در مسیرِ کربلا پایان به غیبت میدهیم
هست آغازِ امامت؛ بعدِ نُه روز از ربیع
موسم عید است و بر دلها مسرّت میدهیم
رختِ عرشی میدرخشد بر تنِ مولایمان
بوسه بر آقاییِ این قد و قامت میدهیم
کوری چشم تمام جعفرِ کذّآب ها
با أباصالح(عج) دوباره دستِ بیعت میدهیم!
- پنج شنبه
- 10
- آبان
- 1403
- ساعت
- 18:55
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه