آه از تب و از درد بازو
آه از کبودی رو ابرو
بند دل من پاره میشه
وقتی میشی پهلو به پهلو
همسر جوون من پیر شدی
آسمون من زمینگیر شدی
چرا رو میگیری از من مگه
تو هم از دست علی سیر شدی
امون از سرفه های بی امونت
علی رو میکشه قد کمونت
واسه پاک کردن اشکای حیدر
نده زحمت به دست نیمه جونت
ازشب تا صبح
پهلوتو میگیری
میخوای پاشی
زانوتو میگیری
بند دوم
چشمات به در هی میشه خیره
اون لحظه ها یادت نمیره
از رفتنت چیزی نگو که
از فکرشم گریه م میگیره
چینی شکسته رو بند نزن
این دل پاره رو پیوند نزن
تا ازم دردتو پنهون کنی
پیش من زورکی لبخند نزن
الهی بسترت جم شه یه روزی
شفای تو فراهم شه یه روزی
الهی که نباشم تا ببینم
که سایه ت از سرم کم شه یه روزی
چرا باره
سفرو می بندی
با دیدن
تابوتت می خندی
- شنبه
- 12
- آبان
- 1403
- ساعت
- 18:49
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
عالیه رجبی
ارسال دیدگاه