گر دهد طوفان رنج و غم به بادم یا حسین
تا دلم روشن به نور توست شادم یا حسین
من که شیر مادرم شیرینی از مهر تو داشت
می توان گفتن غلام خانه زادم یا حسین
ای امیر هر دو عالم مبدأ من با تو بود
کاش می شد با تو میزان و معادم یا حسین
در شب تنهائیم ای با وفا دستم بگیر
من که از صبح ازل دل بر تو دادم یا حسین
عقده در کارم ، تویی مشکل گشا ای وای اگر
یک سر مو کم شود از اعتقادم یا حسین
گر چه امروزم مرا شرم تهی دستی بس است
می رسد فردا غم عشقت به دادم یا حسین
گرد راه عاشقانت را به چشمم می کشم
من که در پای تو چون ذره فتادم یا حسین
یادم آید از لب خشک تو در کرببلا
تا غم جانسوز تو آمد به یادم یا حسین
- یکشنبه
- 13
- آبان
- 1403
- ساعت
- 16:21
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
ناشناس ؟؟؟
ارسال دیدگاه