کوچه
سبک_مادر_و_زدن
محمد_بیابانی
〰️〰️〰️〰️〰️〰️
غم روی غمه / توی قلبم آشوب عالمه
که هر روزم صدتا محرمه / وای وای وای
مُردنم کمه / برا دردی که توی قلبمه
زمین افتاد پیش چش همه / وای وای وای
تو سینه‌م دارم نهفته
هزارتا حرف نگفته
الهی که مادرتون
جلو چشماتون نیوفته
دیدم که * دستاش و برده بالا
من قد کشیدم اما * مادرم افتاد
دیدم که * چادرشم شد پاره
شکسته شد گوشواره * مادرم افتاد
〰️〰️〰️〰️〰️〰️
رو به را نشد / یه جور از پا افتاد که پا نشد
از اون روز چشماش دیگه وا نشد / وای وای وای
مادرم نشست / چجوری زد که با یه ضرب دست
با هم دو تا گوشواره‌هاش شکست / وای وای وای
تو راه برگشت به خونه
دیدم چشماش رنگ خونه
با گریه می گفت که این راز
عزیزم! پیشت بمونه
کاش می‌شد * چادر خاک آلود و
که زیر پاها بودو * علی نبینه
کاش می‌شد * زخمِ روی ابرومو
کبودیای رومو * علی نبینه
- چهارشنبه
- 30
- آبان
- 1403
- ساعت
- 13:44
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمد بیابانی
ارسال دیدگاه