گفتی صدف شکست، بگو گوهرش چه شد؟
 گفتی که باغ سـوخت گل پرپرش چه شد؟
 از باغبـان وحــی بپــرسید دوستــان!
 با بـرگ نـازک گـل نیلوفـرش چه شد؟
 قـرآن آیـه‌آیـۀ مـــولا ز دسـت رفــت
 پس آیۀ جـدا شـده از کوثرش چه شد؟
 تطهیــر را بـدون وضـو مس نمی‌کنند
 پس احتـرام فاطمــۀ اطهـرش چه شد؟
 زهرا کـه در پـس در آتـش گرفتـه بود
 یاللعجب! به روی ز گل بهترش چه شد؟
 ای مـردم مدینـه بپـرسید از علی
 همسنگر شهیـدۀ بی‌سنگـرش چه شد؟
 بابا به دست بسته نگه کرد و صبر کرد
 مادر فتاد روی زمین، دخترش چه شد؟
 وقتـی فتـاد ابر کبـودی بـه چهـره‌اش
 افتاد آسمان به زمین، اخترش چه شد؟
 ـاسخ بـده مدینه! بگو نیمه‌هـای شب
 قبری که می‌گرفت علی در برش چه شد؟
 «میثم!» علـی‌ست یـاور بی‌یـاور همه
 از او بپـرس یـاور بی‌یـاورش چه شد؟
شاعر : غلامرضا سازگار