آه حسن
چه غریبانه عزایی است عزای تو حسن
که عزاخانه شده عرش خدای تو حسن
حاتم آمد که بگیرد کمی از خوان تو، دید
عالم آمد به سرش، گشته گدای تو حسن
به کجا رو بزنم جز در این خانه، که هست
برکات دو جهان زیر قبای تو حسن
هر کسی زیر لوایی رود و سینه زند
ما بمیریم همه زیر لوای تو حسن
مادرت گفت: «برای حسنم گریه کنید»
چشم؛ خون است روان بهر بلای تو حسن
دو پسر نذر حسین بن علی کردی تو
ما دو شب روضه بگیریم برای تو حسن
جان عالم به فدای لب عطشان حسین
و حسین بن علی گفت: فدای تو حسن
شب جمعه همه رفتند حرم سوی «حسین»
ولی انگار دلم کرده هوای تو، «حسن»
صلح نه، خون جگر بود که امضا کردی
تشت شد شاهد آن کرب و بلای تو حسن
آه از لحظه ی «تنهاییِ در خانه» که شد
همسرت قاتل و شد خانه منای تو حسن
تن پر تیر تو شد بغض گلوگیر ولی
کسی آقا که نبرده است ردای تو حسن
پسر فاطمه را، پیرهنش را بردند
آه «لا یوم» بگویید، سرش را بردند
التماس دعا
- چهارشنبه
- 29
- مرداد
- 1404
- ساعت
- 10:12
- نوشته شده توسط
- وحید ولوی
- شاعر:
-
وحید ولوی
ارسال دیدگاه