دل من گرفته باز محرمه محرمه
فصل گريه ها و فصل ماتمه محرمه
خيمه ي عزا رو توي دلها بر پا بكنيم
معجر سوخته ي عمه پرچمه محرمه
با همون چادر خاكي مادر دلامونو
سياهپوش كنيم كه موسم غمه محرمه
دوباره روضه بخونيم و با هم گريه كنيم
كه دواي دردا اشك نم نمه محرمه
پرچم سياهي رو سر در خونه بزنيم
دهه ي عزاي اسم اعظمه محرمه
دوباره ميجوشه اشك توچشماي نهرفرات
بيقرار و پريشونه علقمه محرمه
خدا مي دونه ديگه دلهامون آروم نداره
شده يا حسين گل لب همه محرمه
السلام عليك يا ابا عبدالله الحسين
اين شبا زمزمه هاي هر دمه محرمه
كجائند هيئتيا ، ميون دارا ، سينه زنا
بساط عزاداري فراهمه محرمه
پر و بال جبرئيل فرش راه گريه كنا ش
طاق آسمون هم از غمش خمه محرمه
روضه هايي كه ميخونن اين شبا روضه خونا
اين شهادت نامه هاي شبنمه محرمه
ديدن كرب و بلا نهايت آرزومه
ضريح ششگوشه ي تو عشقمه محرمه
يه شب جمعه زيارت توي بين الحرمين
آرزومون ديدن اون حرمه محرمه
براي آقايي كه رو نيزه قرآن مي خونه
هممون هم بميريم بازم كمه محرمه
مثل قلب خسته ي مادر قامت كمونش
دل من گرفته باز محرمه محرمه
شاعر : یوسف رحیمی
- یکشنبه
- 14
- آذر
- 1389
- ساعت
- 20:17
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
ارسال دیدگاه