مولا رسولَ الله رسولَ الله رسولَ الله
جانم به فدای تو و لطف و کرم تو
مرغ دل ما پر بزند تا حرم تو
ای گنبد خضرای تو عرش دل عالم
مهر تو بود زینت آب و گل آدم
ای از سوی حق بر همه ی خلق پیمبر
ای رحمت حق را تو به حق جلوه و مظهر
یک جلوه ز زیبایی تو لاله ی صحرا
با دشمن خود نیز نمایی تو مدارا

ای مکتب تو راسخ و پاینده همیشه
از نور تو اسلام بود زنده همیشه
از لطف تو سرمایه ی اِکرام فراهم
ای دین تو ناجی همه خلق دو عالم
قرآن خدا بارد از آفاق  لسانت
لعنت به کسی که به شما کرده اهانت
ای آنکه بت از عرصه ی بتخانه شکستی
مظلومترین فرد تو هستی و تو هستی
مظلومی و مظلومیتت دارد ادامه
بنگر به دمشق و به فلسطین و منامه
بنگر ز جفا امّت تو خونجگر هستند
در دشت ستم خونجگر و در به در هستند
کو حمزه که سیلی بزند مُقتدر و سَهل
در پیش همه بر رخ اصحاب ابوجهل
بنما تو دعایی که دگر یار بیاید
بر یاری اسلام ، علمدار بیاید

شاعر: امیر عباسی

منبع: نوحه