چه علی که خالق
شده میزبانش
چه علی که کعبه
شده زادگاهش
همه مست فیضش
همه عبد کویش
همه مات قدرش
همه محو جاهش
همگان گدایش
همگان فدایش
همگان رعیت
همگان سپاهش
همه دوست دارش
همه بی قرارش
همه جان نثارش
همه خاک سارش
ه حرم طلوعش
به جهان فروغش
به ملک عنایت
به بشر نگاهش
قدمش به کعبه
حرمش به گردون
کرمش به عالم
نعمش به آدم
به خدای منان
به تمام قرآن
به جلال احمد
به مقام حیدر
به کمال زهرا
به وقار زینب
به شبیر و شبر
به بهشت و کوثر
به قتال حمزه
به نبرد مالک
به صفای سلمان
به خلوص بوذر
به حقیقت دین
به تمام ایمان
به حبیب و میثم
به بلال و قنبر
که علیست مولا
که علیست سرور
که علیست هادی
که علیست رهبر
که علیست ظاهر
که علیست باطن
که علیست آدم
که علیست خاتم
چه خوش است که عمری
شب و روز و دائم
ز علی بگویم
ز علی بخوانم
به علی ببالم
به علی بنازم
ز علی بخواهم
ز علی ستانم
که علیست عشقم
که علیست عمرم
که علیست قلبم
که علیست جانم
گر از او نگویم
گر از او نخوانم
به چه کار آید
سخن و زبانم
به فدای حیدر
من و دوستانم
من و دودمانم
من و خاندانم
که علیست مظهر
به خدای کعبه
که علیست یاور
به رسول اکرم
دل اگر که خواهی
نگری خدا را
به خدا علی بین
به خدا علی را
چو حرم دلت را
حرم علی کن
چو علی دو دیده
بگشا علی بین
همه یا علی گو
همه با علی رو
همه دم علی جو
همه جا علی بین
به جهان علی بین
به جنان علی بین
به زمین علی بین
به سما علی بین
چه شوند و یارم
چه برند و هستم
چه دهند و کامم
به علی مطیعم
به علی مریدم
به علی محبم
به علی غلامم
به علی حیاتم
به علی مماتم
که علی امیرم
بود او امامم
بود او رکوعم
بود او سجودم
بود او قنوتم
بود او قیامم
علی
بی کسم همه کس و کارم تویی
شاعر:حمید علیمی
- شنبه
- 28
- بهمن
- 1391
- ساعت
- 5:56
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه