من کیم سالار دینم من کیم سرّ مبینم
من کیم خصم ستمگر من کیم حق را معینم
من کیم عین الحیاتم من کیم ماء معینم
من کیم الله را نور سماوات و زمینم
من کیم فرزند زهرا و امیرالمومنینم
من حسینم زینت آغوش ختم المرسلینم
من به هر گم گشته ای تا حشر مصباح الهدایم
من همه آزاد مردان را امام و مقتدایم
من به ذات اقدس حق عبد پیش از ابتدایم
من کیم وجه خدا نور خدا خون خدایم
من کیم مولای خلقت هستی هست آفرینم
من حسینم زینت آغوش ختم المرسلینم
من کیم حجر و حطیمم من کیم رکن و مقامم
من کیم صبر و ثباتم من کیم خون و قیامم
من کیم شمس ولایت من کیم ماه تمامم
من رکوعم من سجودم من صلاتم من صیامم
من جوادم من کریمم من امانم من امینم
من حسینم زینت آغوش ختم المرسلینم
من کیم من کعبه ام من زمزمم سعیم صفایم
من کیم من باغبان گلبن عشق و وفایم
من خلیل صد ذبیحم من ذبیحاً بالقفایم
من عزیز فاطمه نجل علیِ مرتضایم
من نبی را جان شیرین خلق را شور آفرینم
من حسینم زینت آغوش ختم المرسلینم
خون من خون خداوند جهان آراست آری
جد محمد(ص) ، باب حیدر ، مادرم زهراست آری
روز من هر روز روز محشر کبراست آری
سوم شعبان نه ، میلاد من عاشوراست آری
چون خدا در قلب خلق اولین و آخرینم
من حسینم زینت آغوش ختم المرسلینم
بارها ختم رسل بوسید از پا تا سرم را
شستشو با اشک چشم خویش داده پیکرم را
کرده پیش از شیر مادر ذات حق پر ساغرم را
دوست دارم دوست دارم دوست دارم زائرم را
در گلستان جنان با زائر خود همنشینم
من حسینم زینت آغوش ختم المرسلینم
من شهادت را ز خون پاک خود اقبال دادم
من به عاشورائیان تا صبح محشر حال دادم
من بقا بر دین و قرآن و رسول و آل دادم
من نخورده شیر از مادر به فطرس بال دادم
من خدا را دست لطف و مرحمت در آستینم
من حسینم زینت آغوش ختم المرسلینم
گاه روی قلب پیغمبر چو قرآن جای دارم
گه به پشت و گه به زانو گه به دوش او سوارم
گاه سر بر دامن زهرای اطهر می گذارم
گاه در گودال خون بر خاک مقتل سجده آرم
گه به خاکستر بود ماه جمال نازنینم
من حسینم زینت آغوش ختم المرسلینم
من کیم من رمز قرآن ، من کیم من سر هویم
من کیم من مصطفا را رنگ و بوی و خلق و خویم
من کیم آن کو نبی گفت اوست از من من از اویم
من به کل انبیا با روی خونین آبرویم
من به خیل اولیا با مهر خود حبل المتینم
من حسینم زینت آغوش ختم المرسلینم
من به نای خسته ی دل نغمه ی راز و نیازم
من به درد بی دوای خلق عالم چاره سازم
من کیم من دلفروزم من کیم من دلنوازم
من کیم حکمم ، کتابم ، من کیم حجم ، نمازم
من وضو را آبرو بخشیدم از خون جبینم
من حسینم زینت آغوش ختم المرسلینم
من کیم آنم که آمد ارجعی در باره ی من
روح پیغمبر طواف آورده بر گهواره ی من
کاروان دل بود از هر طرف آواره ی من
مصحف پیغبران اعضای پاره پاره ی من
اولیا آرند حاجت از یسار و از یمینم
من حسینم زینت آغوش ختم المرسلینم
من دعای مستجاب آیه ی امن یجیبم
من به درد عالمی از تربت پاکم طبیبم
من شما را آشنایم ، دوستم ، یارم ،حبیبم
من غریبم من غریبم من غریبم من غریبم
من به میثم سوز دادم با کلام آتشینم
من حسینم زینت آغوش ختم المرسلینم
- سه شنبه
- 17
- آذر
- 1388
- ساعت
- 17:25
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
استاد حاج غلامرضا سازگار
حامد خورسند
1.قران سبب هدايت مردمان است و معجزه خاتم پيغمبران و موجب امتياز حق از باطل است و حسين بن علي سبب هدايت به سوي ايمان و نشانه اي از ايات رحمان و موجب امتياز حق از باطل است
2.قران در ليله القدر نازل گرديد و شب ولادت حسين بن علي مانند شب قدر ملايـکه نازل شدند به امر الهي و روح امين سلام و تهنيت از جانب خدا اورد
3.قران شفاعت کننده است از براي کساني که تلاوت ان را نمايند ومداومت کنند و حسين شفيع است کساني را که او را زيارت کنند يا بر او گريه کنند
4.قران معجزه است به فصاحت و اسلوب معانيش و حسين معجزه است به سر و بدن و خون و خاکش
5.قران هميشه تازه است و کهنه نمي شود وهرچه تکرار کنند ملال نمي اورد و حسين ذکر مصيبتش هميشه تازه است و ملال نمي اورد
6. قران تلاوتش عبادت و شنيدنش عبادت و نظر به سوي ان عبادت است و حسين مرثيه گفتن براي او عبادت و شنيدنش عبادت و نشستن در مجلس عزايش و حزن براو و گريه براو و گريانيدن و تشبه بگريه کننده گانش همه عبادت است
7.قران احکام چندي دارد چون وجوب احترام و ترک هجران و اينکه بدون وضو نياد بهش دست گذاشت و اينکه ان را خريد و فروش نکنند (خريد و فروش قران حرام است) و حسين را نيز احکامي هست موافق ان و لکن به ان عمل نکردند بلکه هتک حرمتش کردند و او را به خاک و خون الودند و دين خود را به قتل او فروختند و در عوض درهم و دينارگرفتند و به خيال حکومت ري که هرگز به دستشان نرسيد اين کار بزرگ را مرتکب شدند
8.قران مشتمل است بر داستان ها و احوالات انبيا و بيان انچه که به انها رسيده و حسين ايت ان قصص و حالات است بالعيان
9.قران اياتش به حسب ظاهر شش هزار ششصد و شصت ايه است و حسين زخمهاي بدنش به منزله ايه است و به روايتي چهار هزار بوده و اگر زخم بر زخم نيز بشمارند و زخم هاي سم اسبان را نيز ملاحظه نماييد به همان ايات قراني رسد
10.قران شامل چهار قسمت است 1=طُولٌ:يعني سوره هاي طولاني 2=ميين : که هر صد ايه را گوييد 3. مثاني: که از ميين کوتاه ترند 4.مفصل : که بعد از سوره محمد هستند بنابر روايت و حسين نيز بر چهار قسمت شد 1. سرش به نيزه ها بسفر شام رفت 2. جسد در کربلا روي خاک ها 3. خونش بر بال مرغان و قسمتي بر بال ملايکه 4.و کوچکترين اعضاي بدنش متفرق در صحراها
11. قران شفا و رحمت است براي مومنين و حسين شفا است از مرضهاي باطني و تربتش شفاست از مرضهاي ظاهري و او رحمت است از براي مومنين که بيشترفوزه هاي ايشان به ان جناب است
12.در قران دوايه مهم بنام ايه الکرسي و ايه نور وجود دارد و در حسين وجود دارد کرسي که معدن علم خداوند استو در او نوري است که هرگز خاموشنشود در ظلمت شب و نه در خاک وخون
13.قران حکيم است که معالجه ميکند قلوب را به هدايت و حسين حکيم است که معالجه کرد جمعي را به هدايت و جمعي را به شفاعت
14.قران ذکر است از براي مومنين و حسين ذکر بود از براي پيغمبر درتمام مدت عمرش و از براي مومنين نيز شنبه 26 تیر 1389ساعت : 11:31