مناجات با معشوق یعنی فقط حسین (ع)

نکند که شعر این سگ وجناتتان بریزد

جلوی دهان این سگ که به جز تو نان بریزد

مگُذر ز پیش این سگ تو بدون نان عشقت

که بزاق هجر نانت کمی از دهان بریزد

تو نوازشم بکن که سر من نیاز دارد

که به عشق یک نوازش سگ تو زبان بریزد

مژه های من سپید و تو به ناز خود اسیری

مگُذار موی پیری ز سگ جوان بریزد

غم من نهان و موی تو شده است آشکارا

و  دو قطره اشک چشمم ز غم نهان بریزد

سروده جعفر ابوالفتحی

انا کلب الرقیه (س) و لا غیر ...