عــــــالم  امروز  پُر  از  ماتم و  رنج و مَحَن است
گرد   غم   بر   سر   هر  محفل و هر انجمن است
ایــــن چه شور است که بر پا شده در ارض و سما
این چه سوز است که در سینه هر مرد و زن است
هر  که   را   می نگری   رَخت   عـــزا  کرده ببر
دیده   پر   آب  و  جگر  خون  و  سیه پیرهن است
بـــــانگ  و  فریاد  به  گوش  آید  از  افلاک   مگر
رحلت   ختم   رسولان   و   عـــزای   حسن   است
عصمت   پــــاک    خدا   حضرت   زهرای   بتول
در   جنان   بزم   عزا   چیده   و   غرق محن است