حُجت داور، علی ابن الــــــحسین
شافع محــــــشر، علی ابن الحسین
حضرت سجّاد ، زیــــــن العابدین
سِبط پیــــــغمبر، علی ابن الحسین
شمـــع محــــــراب عبودیّت بــود
زینــــت منبر، عــــلی ابن الحسین
عارفان را در طریق عشق هست
هــادی و رهبر ، علی ابن الحسین
آسمان عـــــــــــلم و ایمان را بُوَد
ماه خوش منظر، علی ابن الحسین
بعد ثـــــــارالله، بر اهل و ولاست
سیّد و سرور، عــــلی ابن الحسین
بــــــــــــود شیر بیشۀ آزادگی
کی بود مضطر،علـی ابن الحسین
تــــــا چهل سال، از غم مرگ پدر
شــد به چشم تر، علی ابن الحسین
دیـده و دل، پر زاشک و آه داشت
سینه پـــــر آذر، علی ابن الحسین
آسمـــــــــان دیده اش از هجر ماه
بـــــــود پر اختر علی ابن الحسین
گــــــاه از داغ علی اکبر گریست
گــه علی اصغر، علی ابن الحسین
شمع ســان در ماتم پروانه ها
سوخت پا تا سر، علی ابن الحسین
از پـی ترویج قرآن خطبه ای
خـــواند بر منبر، علی ابن الحسین
حافظی گردد شفیعت در جزا
نـــــــزد پیغمبر، علی ابن الحسین
شاعر:محسن حافظی
- دوشنبه
- 7
- اسفند
- 1391
- ساعت
- 17:8
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه