زداغ حضرت صادق دلم تنها نمی سوزد    
دلی نبود که از داغ جان فرسا نمی سوزد
به حال حضرتش سوزد دل هر سنگ سخت
امّادل منصور دون بر حال آن مولا نمی سوزد
زانگور زهر آلوده آخر کرد مسمومش     
دل گلچین به پرپر کردن گلها نمی سوزد
شهی کز نور علمش عالم علم است نورانی
چرا بر تربتش شمعی در این شبها نمی سوزد
بود قبر رئیس مذهب ما در بقیع ویران     
غمی زین بیش در عالم دل ما را نمی سوزد
جهانی گرید و نالید مؤید زین عزا لیکن     
ولی همچون دل فرزند او موسی نمی سوزد