صبح ازل طلیعه ایام زینب است                     
تابنده تر ز صبح بقا شام زینب است
اقدام او به یاری دین گشت ارجمند                
اسلام سر بلند ز اقدام زینب است
عیش و نشاط و خرمی اندر جهان ندید            
پیوسته پر زباد غم ، جام زینب است
در راه دین لباس شهامت چو دوختند              
زیبنده آن لباس بر اندام زینب است
سر زد به چوب محمل ، چو دید از جفا             
بر نوک نیزه رأس دلارام زینب است
خون دل شکسته که از فرق سر بریخت            
تا حشر زیب چهرة گل فام زینب است
عاجز بود زبان ز بیان غمش از آنک                    
بی حدّ و حصر محنت و آلام زینب است
سروی تو راست فخر به شاهان روزگار               
تا منصب تو خدمت خدّام زینب است