حضرت علی اکبر ( نوحه پنجم )
عباس، قرآن بخوان، زینب دعا کن
لیلا، در خیمه‌گه، محشر بپا کن
شد کام عطشان اکبر به میدان
واویلا واویلا آه و واویلا

ای میوۀ دلم بابا علی جان
داغ تو قاتلم بابا علی جان
ای بود و هستم رفتی زدستم
واویلا واویلا آه و واویلا
آخر جان مرا از من گرفتند
پیش چشمم، تو را، از من گرفتند
بین سوز و آهم بنما نگاهم
واویلا واویلا آه و واویلا
تو می‌روی و من رنگم پریده
آهسته‌تر برو ای نور دیده
گریم برایت گویم دعایت
واویلا واویلا آه و واویلا
گرید، دنبال تو چشم سکینه
باید بی تو رود سوی مدینه
تو در بیابان او شام ویران
واویلا واویلا آه و واویلا
ای تشنه‌لب ببین اشک روانم
علی علی شده ورد زبانم
از پا فتادم آبت ندادم
واویلا واویلا آه و واویلا
بی تو بابا شود تنهای تنها
بعد از تو خاک غم بر فرق دنیا
واویلا واویلا آه و واویلا
شاعر: غلامرضا سازگار